صبح گاهان با نسيم بهاري چه زيباست بيدار شدن و سرود زندگي را سر دادن و خورشيد را نظاره گر بودن

اي دوست خودت را در محبت خورشيد بسوزان، خودت را در بلندي دستاني که تو را در برابر بادهاي خزان روزگار حفظ ميکنند جاي بده و خودت را در وراي آسمان پر مهر پروردگار محبوس کن چون آنجا تنها جايي است که در عين حبس بودن اوج ازادي را با تمام وجود احساس ميکني