حرف دل پاییزی

به نام او...

ضربان قلب با تیک تاکه ساعت هماهنگه با هر دم یه تیک و با هر بازدم یه تاک از عمرو ثانیه های زندگی مون کم میشه... نمیدونم این که بعضیا نشستن و حساب می کنن که الان چند سالشونه خوبه یا اد اما من نمیشمرم! دلم می خواد ثانیه هارو خسته کنم و از پا بندازمشون اونا باید بدونن که واسه من فقط یه حرکت روبه جلوان من تو لحظه زندگی می کنم اما نفس هامو میشمرم تا یادم بمونه با هر نفس چقدر از خدا دور شدم... و چقدر نفس لازمه تا دوباره بهش برسم و این باعث میشه خواه نا خواه گذر ثانیه ها دستم بیاد...

چقدر کند پیش میرن ولی در عوض برای گذشتن از خاطره های خوب چه عجله ای داشتن انگار قسم خورده بودن که خاطره هارو پشت نفس های داغ جا بزارن ... کاش یه نگاهی به پشت سرشون بندازن اما اونا فقط جلو میرن و طوری سریع پیش میرن که انگار دارن از گذشته فرار می کنن...... اما به کجا؟ نمیدونم...

                                                                                                                           التماس دعا


+ نوشته شـــده در دوشنبه 90/11/17ساعــت 2:9 عصر تــوسط یاسمین | نظر